BABA’LIK
Canımın yandığı yer anne
Canımın yandığı yerde babam var
Babamın yakıp yıktığı yer
Ömrümün baharı
Canımın en şen yanı
Neş’em, gülmelerim
Gözlerimin feri.
Tarifi yok acının anne
Yeri,yurdu, konağı yok
Yandıkça acım artıyor
Ekmek derdine düşmem geliyor aklıma
Çocukluğum
Geçim telaşını sığdıramadığım
Masumluğum
Ah anne gençliğim
Ak saçlarımın alıp gittiği
Leylalık yapıp dolaşamadığım yıllar
Söylesene anne
Bir baba kaç para eder ki
Bu kadar pahalıya patladı yokluğu
Ömrüm anne
Ömrüm bir kırlangıç kanadı gibi
Kamburluğumsa
Babasızlık yadigarı
Kırıldım ve yoruldum anne
Evet
Babalık lazımdır her eve
Ama çocuklardan baba olmaz ki anne.
Kayıt Tarihi : 30.4.2014 16:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!