Baba, Hasret, Umut Şiiri - Mehmet Nuri Y ...

Ellerimden tutardı babam,
Yaşadığı acılardan uzak tutmak istercesine.
Geçmişin hüzünleri saklıydı her bakışında.
Sırtını çevirip yaşanmışlara,
Yeni umutlara yelken açma hevesi gizlenirdi dudak aralarından sızan cümlelerde.
Hep çağının ötesinde yaşamlar düşlerdi,
Çağın ilerisine hazırlamak adına bizleri. Ellerinin sıcaklığı güvenmek demekti çocuk yüreğimize.
Düştüğümüzde gözlerimiz ona dönerdi ansızın.
Güvenmek en güzel duygu olsa gerek
Sırtını dayayıp en güvendiğine.
Babayım şimdi lakin
Özlem duyuyorum babamın çocuk yüreğime dokunuşlarına,
Yüreğimin derinliklerinde bir yerlerde,
Hâlâ.
Babasız büyümesin ne olur çocuklar.
Gazze'de,
Doğu Türkistan'da...
Dünyanın en uzak köşelerinde
Baba hasretliğine hasret benim de yüreğim her çocuk ağladığında.
“Babam bize her şeyi alırdı”
Diyordu ya Gazzeli minik bir yürek.
Onun yüreğiyim işte ben de.
Çocuk yüreğim geleceğe umutla bakıyor.
Baba hasretliği,
Umudumun başköşesi.

13.05.2024
Mersin