Baba Gurgur Şiiri - Hicri Dede

Ey eski imâm, eski ocak, hân Babagurgur
Ey şehrimize şa'şa'a-i efşân Babagurgur
Ey kutlu ziyâretgehimiz cân Babagurgur
Var müşkülümüz eyle sen asân Babagurgur

Kerkük'te bizim bir babamız bir dedemiz var
Zengin baba yoksul dedemiz gamzedemiz var
Bir pîr-i mugân bir de 'aceb mey-kedemiz var
Gayri mey içer biz kuru sekrân Babagurgur

Ey kenz-i zeheb mürşid-i erbâb-ı mehâret
Ettik seni biz hayli zaman canla ziyâret
Gösternıe de ağyâre bugün keşf i kerâmet
Hemşehrini de gözle ki bir an Babagurgur

Açtıysa seni sâhib-i fen heyet-i 'uzmâ
Biz de bu yerin çok emeğin çekmişiz amrna
Var hisse-yi meşru' bize etmeli i'tâ
Öz halkına da eyle bir ihsân Babagurgur

Binlerce gezer san'atın erbâbı mükesser
Cevher kafalı müta'id insan-ı münewer
Bîgâneleri işte özü hâib ü muztar
Hakkın viranın lütfe bu şâyân Babagurgur

Ey göğsümüz üstünde çıkan meş'ale-i nüh efsûn
Cevherli olan şehirde nâfi' kara altun
Dîdânna ey yar kırallar dahi meftûn
Mahbûb-ı cihân halkına sultân Babagurgur

Var postunun altında ki bir böyle hazîne
Geldikçe taşar hiç tükenmez bu defîne
Artık sığamaz servetin emlâk-ı zemine
Lâzım sana bir başkaça devrân Babagurgur

Müstakbeli temîn edeceksin bize elbet
Öz ehline göstermelisin lütf ile şefkat
Ehlin dahi eyler sana ruh ile hizmet
L.âkin koma me'yûs-ı perîşân Babagurgur