Çok zaman oldu, yangın yerimde tükenmeyen bir ateş.
Ne rüzgarlar esti üstüne, ne yagmurlar yağdı.
Her gece ayazda kaldın, zifiri karanlıktaydın.
İçten içe yanardı bende hasretin,
Sen orada yapayalnızdın.
Bazen özlerdin bizi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
teberikler.bu da baba sevgisi.yüreğine sağlık.
saygı ve selamlar.
Bazen hayat insana acımasız şakalar yapar ama gerçektir. Gerçekleri kabullenmek ise zordur. Allah rahmet etsin. duygular güzel dile getirilmiş.
Güzel anlatmışsın özlemini ama şükretmen lazım en azından bir baban var. Ya babasını hiç tanımayanlar... Bende genç yaşta kaybettim babamı hala her kapı çalışında istem dışı o geldi diyorum. Artık o bana gelmeyecek ben ona gideceğim bunu da biliyorum. Ama önemli olan ise gidenlerin değil kalanların kıymetini bilmek... Gidenlerinse anısını yaşatmak...Tebrik edemiyorum bu şiiri. Yüreğine sağlık diyorum. Zira bu şiir isteyerek değil hissederek yazılmış...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta