Baba Gogor Neki Şiiri - Hüseyin Kotan

Hüseyin Kotan
171

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Baba Gogor Neki

Aylardan nisan toprak çok ıslak
Yerlerde çürümüş bir sürü yarpak
Acımasız gar’ın altında çok galmış
Mevsimin hasretiyle yırtılıp yarılmış
Yorgun bir günün sonunda evime geldim
Hane sakinlerine selamımı verdim
Gız mutfakta uğraşir,hanımın elinde tentene
Yalan ürüzgarı başladı,herif gelsene hele
Lise bitirmiş elinde bir guti
Düğmesine basanda dıd diye ses gelir ne köti
Uzandım baktım oğlum bu nedir?
Sen neyinnen uğraşırsen dergilerin nerdedir?
Babacığım buna TETRİS diyorlar
Şimdi gençler hep bununla oynuyorlar
Göz ucuyla baktım üstü bomboş bir ekran
Alt tarafında üç düğme durir yan yana
Oğlan birine basdi,dıd diye bir ses yayıldi
Yukarıdan dörtlü bir kare en alt tarafa bayıldi
Sonra üçlü,ikili,tekli gelir hayınnan
Usta parmaklar çalışır vay vayınan
Bir heyecan bir heyecan sormayın getsin
Sofra gurulmuş,oğlan yemeği netsin
Evladım bırak onu gel de ye yemeğini
Sonra anlatayım sana eski günlerimi
Gaşığı götürürken isteksizce ağzına
Sordum oğlum “AŞŞIH”nedir? düşüverdi tuzağıma
Hani televizyonda saz çalıyorlar ya o değil mi?
Lokma düşti elimden,gülim mi? ağliyim mi?
Oğlum ona aşık derler,şimdiki halk ozanı
Ahh…bir elime geçirsem lehçemi bozanı
Hıı…dedi oğlan…baba aşşıh nedir?
Hanım yandan söylenir hele yemeğinizi yiyin
Peşgun gahsın ortadan,ne söylersez söyleyin
Hızlı hızlı yendi yemek,sofra ortadan kalktı
Sabırsız oğlan şüpheyle yüzüme baktı
Baba…aşşıh nedir?
Bir elim belimde öbür elim cebimde
Tutulaydı dilim aklıma nerden geldi hemende
Attım elimi omzuna,salona götürdüm
Zora düşmüştüm hani,kesik kesik ösgürdüm
Oğlum sana gençliğimi anlatayım dinle
Anlasanda anlamasanda sözümü kesme
Bu şehri Erzurum’da güzel günler var idi
İnsanları dadaş sokakları dar idi
Bizler geniş bacalarda toz toprakta oynardık
Cığızlanan insanları adamdan hiç saymazdık
Maziye daldı aklım,gözlerim buğulandı
Yıllar öncesi gençliğim hayalimde canlandı
Baharın ilk müjdesi,garlar yeni erimiş
Gavak mahallesi bacaları azdan az yeşermiş
Yerlerden buğ çıkıp,göğe doğru yüskelir
Cevriye ablagilin Cevdet aşşahtan gelir
Neşesi yerinde belli hınzır hınzır gülir
Oğlum aşşıh oynirmisen?
Sende bu oyuni heç bilmirsen
Hemen ilk gıcığıni verdi
Gel seninle “ŞEG”oyniyah dedi
Bak üstüme gonuşma
Sende ileri adım atma
En kötü aşşıh’ı seçtim yan yana goyduk
Elimizde “ENEKELER”bir o bir ben gondurduk
Ben dipci oldum,cevdet’de yancı
Başladı bende heyecanlı bir sancı
Üç adım öteye gondi,aşığım nesen?
Sessizce cevap verdim doldurim fesen
Aşığı çiğ geldi,bende azcık dipten uzağa
Yavaşça gondum çukurca bir tuzağa
Aldı enekeyi baş ve işaret barmağında dönderdi
İleri yarım bir adım attı,aşşıhlara gönderdi
Tak! Diye bir ses duyuldu
Tikili aşşıhlar bozuldi töy oldi
O’nun enekesine töy!
Gitti bizim bir aşşıh vey!
Sık sık aşşıhları sayirem mala malam yuduzmadım
Gınali leppez enekeyi sayılana gatmadım
Gara yelin tozları hep üstümüze gondi
Kıkırik kesilen parmaklar soğuktan dondi
Eller “GOGOR”bağlamış,”HIMİKLER”akir
Gelen herif geçen gari hep bize bakir
Aşimdi tandır olsa ayaklarımızı sallasak
Eritsek gurşunlari enekeyi nallasak
“MAZANNİ”ler görindi,yanımıza geldiler
ikimizin etrafını bir güzel çevirdiler
Eldeki aşşıhları ceplerimize doldurduk
Ağrıyan belimizle ağır ağır doğrulduk
Gardaş! çuri! gaç adım
Bunlar aşşıh çurlıyacak annadım
yeddi adım bir gaya
Gözler yere çevrildi gaya aramaya
Garışacak ortalık,hır çıkacak besbelli
Enekemi değiştirdim ortası telli
Cevdet…Cevdet seni yere giresen
Baban eve geldi köteğin var bilesen
Cevriye abla tırhıştan bağırdi,canımızı gurtardi
Aşşıh oyununun devamı ertesi güne galdı
Gün anasına guşlar yuvasına gavuşdi
Mazanniler vazgeçdi başımızdan savuşdi
Segirde segirde ESATOĞLU çesmesine vardık
Alacalı ellerimizi yıkamaya başladık
Eski hanın duvarına cakkıl dayali
İç içe duran helkelerin gulpları gırmızıynan boyali
Yaşlı çeşme elede cıl cıl akir
Suyun değdiği yerler alav alav yanir
Su daşıya daşıya omuzlar hep çökerdi
Cakkılla beceremeyenler çoğusuni tökerdi
Uyşan ayağımi indirdim divandan
Esneyen oğlana yavaşça baktım yandan
İşte “AŞŞIH”budur oğlum biz bele oynardık
Gece rüyasını görür,oynamaya doymazdık
Manidar manidar baktı oğlan yüzüme
Şu suali ekledi en son sözüme
BABA…GOGOR NE Kİ?

Hüseyin Kotan
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 19:33:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hüseyin Kotan