Baba gidince.. Şiiri - Erkan İnce

Baba gidince…
Ev biraz daha sessiz olur,
Duvarlar sanki konuşmaz artık,
Kapının gıcırtısı bile susar.

Baba gidince…
Kokusu kalır ceketinde,
Sesinin yankısı dolanır odalarda.
Ama ne dokunulur,
Ne de duyulur artık.

Küçükken gökyüzüne bakardım,
Şimdi yerin altına eğiliyorum dualarla.
Onun adı geçti mi,
Boğazımda bir düğüm.
Ne çocuk olabiliyorum,
Ne tamam bir insan.

Baba gidince…
Gölgen eksilir,sırtın üşür,
Ve anlarsın:
Bazı vedalar ömür boyudur.