Çocukluk günlerim, geçmişti burda,
Ay dede büyüktü, gökyüzü derin.
Baba ocağımız, virane şimdi,
Zerresi kalmamış, eski günlerin.
Tahtalar çürümüş, izler silinmiş,
Kapılar eskimiş, tavanlar inmiş,
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Keşke,keşke verilse...İçim acıdı okurken...
Ben de yeni yılınızı kutlarım.
Bu şiir beni çok uzaklara götürdü üstadım.
Çocuksu duygulardan mı bilmem, o günlerde daha mutluyduk sanki.
Tüfeğin icadı mertliği bozmuştu ya, şimdiki teknoloji neleri bozdu, tasavvur edemiyorum.
Defalarca okudum, defalarca düşündüm.
Teşekkür ederim şairim.
Kemal Hocam,
Bir anda köye götürdün beni.
Bizim hanede çok şükür duman tütüyor da, amcamgillerin evleri aynen siizn baba evi gibi olmuş.
Bir zamanlar cıvıl cıvıl çockların oynaştığı mahallemiz de güz mevsimi gibi.
Hani güz mevsimi geldiğinde tarlalar çayırlar biçilip ekinler taşındığı için arazi ıssızlaşır ya işte biz o döneme 'azaplık' dönemi deriz.
Artık köylerimiz baharda bile azaplık dönemini yaşıyor.
Selamların en güzeliyle tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta