Baba Emaneti Yeşil Ceket

üzerimde
baba emaneti
çağla yeşili bir ceket
ıpıslak
gök delinmiş gibi
bardaktan boşanırcasına
masmavi bir yağmur/
yağıyor üstüme
soğuk,yorgunluk
işlemiş bedenime.
asi bir hayvan böğürüyor
sanki içimde.
midemde manasız uğultular

-emek,ekmek-

insan seli arasına
gizlenmiş
kapkara gölgeler
öbek,öbek
ecel gibi
yürüyor üstüme
el,ayak titrek
paydos saati her akşam/
yüreğim sırılsıklam.
asi bir insan böğürüyor
san ki içimde
midemde manasız uğultular

-emek,ekmek-

bu yoksulluk
ne gün bitecek?
bittiği gün;
bel ki de İnsanlık ölecek!