Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Güzel olsa gerek baba diyebilmek
Bu kelimeyi bilebilmek.../...
Her çocuk doğuran kadın analığı, her adam da babalığı bilmez
Yürekde olur bunlar bilirim
hüzünle doldu gönlüm
sevgilerimle
Canlarım
Bebeklerim oldu; ottan, çöpten, çiçekten
Babam oldu; dili bal, yüreği kaymak,
Ekmeği alın teri, O kokardı nefesi
Ah o sevgisi! deryalara bedeldi hepten
Anam oldu; aşı tatlı, bakışı gönülden
Yuğduğu bembeyaz, asardı bahçeye gün gelmeden
Osmanlıydı kısacası, sazı-sözü Yörük Kızı
Ah o ana yüreği! Alemlere çiçekti Ege’den
Babam,anam kardeşlerim; güle döndük, sanki ezelden
Saray oldu yuvamız, çoştuk dilden gönülden
Taşlar oldu tökezleten
Bir damla eksiltmedim yüreğimden
Bilirim; anam-babamdır yüreğime eken
Ondandır ellerim açık göklere
Gönlüm zikirdedir her demde
Şükrederim Rabbime...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta