Ah çeken efkarımdır,
İnsanlar.
Baba dergahından
Umutlar veririm.
Bazen fitne olup
Pis kokanlar,
Benden ah alırlar...
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
insanlara 'umut' ve 'ah' dışında da vermemiz gereken şeyler olmalı. bizim gibi ülkelerde umut ve ah yoksulun ekmeği durumuna getirildiği için, umut ve ah'ın yanına mücadeleyi, hakkını aramayı ve almayı da eklememiz gerekir diye düşünüyorum. buna benzer şiir ve dizeler teslimiyet ve (en genel anlamda) varolan düzenin değiştirilemeyeceği gibi bir anlamı, anlayışı körüklüyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta