Baba Çok Seviyorum Seni

(Akrostiş Şiir)

Beni ilk gördüğünde miniciktim ve kucağına almaya korkmuştun beni
Aklında tek bir soru vardı ''bu çocuk benim mi? ''
Ben senden bir parçaydım babacığım ben senindim...
Aylar geçti ben yürümeye çalışıyordum ve çoğu zaman düşüyordum,
Çırpınıyordum ve canım her yandığında senin de canın yandı ve beni hep korudun
Okula başladım ve ilk gün yanımda sen vardın destek oldun bana
Kötü çocuk olmayım diye çalıştın çabaladın,
Sabahları beni görmeden beni öpmeden çıkamadın evden
Evimizin direği yüreğimizin çarpıntısıydın sen
Vızır vızır geçen arabalardan nasıl da korkardım sen olmasaydın
İnatlaşsam da eline bırakmak için, bırakmazdın beni...
Yorgun olsan da geceleri bana masal anlatır başımı okşardın
Okşanmak ne güzelmiş be baba...
Resimlerimi çekerdin ve onları odanın her yerine asardın
Umut bağlardın bana ''benim oğlum okuyacak ve büyük adam olacak'' derdin...
Mesleğin olsun ezilme, geleceğin olsun derdin...
Savaştın bizim için gece gündüz demeden
Ellerin buruştu nasır tuttu,günü geldi hasta oldun ama işe gittin
Ne kadar çok seviyormuşsun beni baba
İyilikler güzellikler seninle olsun baba, çok seviyorum seni...