Bir sabah uğurlayıp,
Tekrar uğurlamak nasip değilse aynı kapıdan,
Elim nasıl yazsın şu kahrolası şiiri,
33 kişinin ardından...
Kelimeler yetmez anlatmaya,
Canları takan yok,
Kalplerin freni boşalmış birkere,
Tamamen duygusal diyerek
Tak vitesi bire ikiye üçe...
Anam avradım olsun ki;
Biz bu kafayla çıkarsak bu otobana
Güzergâh aynı,
Farklı bir plakayla,
Başkaları da geliyor,
On onbeş gün sonra...
Ne desem boş şimdi,
Yaşlı gözler,
Onları tesilli eden sözler.
Bir de bize gülümseyen,
Toprak altında ki küçük melekler.
Sanki seslerini duyar gibiyim,
Baba beni okula gönder.......
Kayıt Tarihi : 30.3.2013 12:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Çağrı Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/30/baba-beni-okula-gonder-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!