Baba Ben Şair Oldum Şiiri - Aslı Serin

eğer şairseniz bir şiirinizde geçmeli barbarlar
aynalar bakıp kederlendiğiniz
sırlı ya da sırsız, aynalar barbarlar gibidir
baktı mı koyarlar

eğer şairseniz atlardan koşan atlardan durmadan koşan atlardan
ve yelelerinden ve yavrularından söz etmelisiniz
ki balkonlarda at besleniyor sanılsın
öyle sahici öyle gün öyle bu
aslında hepimiz güzel jokeyleriz

eğer şairseniz babanız olmalı dilinden düşemediğiniz
elinden tutup gezdiğiniz
herkes babasını sever, siz de seviniz
bütün babalar ölür babalara gelmeyiniz

eğer şairseniz bahçeniz olmalı dört tarafı çitli
bize biraz çocukluğunuzdan bahsediniz
papatyalar güller leylaklar
dizleriniz şurada kanadı, burada çok acı çektiniz
ayna kaplama arka bahçeniz sıkıldıkça eşelediğiniz
altben üstben yanben senben
öyle çapraz pozisyonlar ki rüyanızda göremezsiniz

eğer şairseniz hem de kadın
kadın şair değil o bir kere şair kadın demelisiniz
hem biz şiir değil şairiz, eklemelisiniz
bunu ayna karşısında yüksek sesle…
kaç defa söyleyince olurdu? yarısı da olur
barbarlardan öğrenebilirsiniz

eğer şairseniz bağrınızı delen taştan…
ağrınıza ağrınıza bastığınız
fırlattığınız, yuttuğunuz, yonttuğunuz
düşürmek için yırtıldığınız taş, taştığınız
her şiire lazım başka bir taş, aşka taş
türettikçe argo ya da kaba sözcük bu taş
tuzla çoğalan çoğaldıkça yakan çağrışımı bol taş
gibi şiirlere şart bir taş, fırlatıp aynalar kırdığınız

eğer şairseniz sırf çingene sözcüğü geçsin için
çingene’lerden geçmelisiniz… oysa bu halk ey kalk
lak lak lak… gevezelik ediyorum, böyle iyisiniz
böyle sudan ve kandan ama dokunmadan
sokak lambalarından bir defa ölmeden altında
ölmekten ve hatta sonsuzluktan
sonsuz kere sonsuz kere sonsuz kere bahsediniz

“ey barbarlar at üstünde koşan barbalar
taş üstünde taş bırakmayan bahçelerde barbarlar
benim babam deniz sever belli etmez arkalarda barbarlar
ayna tutmaya hevesli göz kamaştıran barbarlar
çingene’lerin barbar olmadığını söyleyebilir misiniz? ”1

eğer şairsem savdım sıramı oh, yerseniz