Baba Ben Değişemiyorum Şiiri - Mehmet Yaşar

Bu akşam yine derdime içiyorum
Oturmuş bekâr odamda ağlıyorum
Yalnızlığımda duvarlarla savaşıyorum
Baba ben niye değişemiyorum

Güvendiklerim sırtımdan vurup kaçıyor
Can bildiklerimin hepsi bırakıp gidiyor
Nerde vefasız varsa hep beni buluyor
Baba ben niye hep terk ediliyorum

Verdiğin nasihaları bir bir tutuyorum
Dostlarımı hiç yarı yolda bırakmıyorum
Sevdiklerime ihanet edip atlatmıyorum
Baba ben niye kimseyi satamıyorum

Doğruluğu tek yol bildim kendime
Çıkar için sapmadım kötü bir yola
Haram paraya hiç göz dikmedim
Baba ben niye hep kayıp ediyorum

Haram yiyip namert bir kul mu olayım
Dostlarımı satıp sevdiğime ihanet mi edeyim
Şerefsizlere yoldaş olup nankörlük mü yapayım
Baba ben niye nankörlük yapamıyorum

Düşünmekten akıl kalmadı başta
Bilmiyorum nerde yapıyorum hata
Şerefsizlik yapıp kimseyi satamıyorum
Baba ben niye zalimler gibi olamıyorum

İnan babam iyi olmak kar etmiyor
Her zaman darbeyi oğlun yiyor
Gücüm kalmadı insanca yaşamaya
Baba ben bu düzene katlanamıyorum

Anladım ki babam dönek bu dünya
İyi olmak suç günah bu zamanda
Cin Mehmet’im her gün kahrolsa da
Baba ben doğru yoldan sapmıyorum

(-Kuzgunlu-Cin-Mehemt_YAŞAR-)

13.01.2009 / 18,43