Baba Anlatısı Şiiri - Furkan Sarıkaya

Baba ne kadar sinirlense de, hiddetlense de
Sevgisindendir, kıramaz evladını
Ve eğer bu hiddetin sahibi kafir ise
Kafirin tüm günahı boynuma olsun
İki kişinin bildiği şeye sır denmez diyorlar
Ama bazı detayları hiçe sayıyorlar
Peki soruyorum onlara
Bir delikanlıyı sessiz, sössüz gözlerine bakarak
Kim anlayabilir?
Elbette bir zamanlar kendi de delikanlı olan babası
O halde kimin sırrı var?
Ben istesem de babamdan sır saklayabilir miyim?
Beni gözümden okuyan adamdan...
Kimisi diyecek herkesin babası mı var?
Evet var..!
Benim yalnız bir babam yok mesela
Bir sürü var ve hepsi sürekli yanımda
Ben yazarken etrafımda toplaşıyorlar
Bir yandan Cahit diğer yandan Kemal
Öteki taraftan iniliyor Selim
Fazıl, Ümit, Yunus
Arif, Nazım, Erdem
Cemal, Sezai, Veli...
Aralarından biri var yaşıyor
Allah uzun ve güzel bir ömür versin
Diğerleri madde olarak belki burada değiller
Madden bana tepe onlara dağ gibi görünen
Karanlık yataklarında bekliyorlar
Manen ise hep yanımdalar
Bu sene geldiler çoğu yanıma
Ne olur gitmesinler Allahım
Gerçek dostlarım onlar benim
Hepsi hem dostlarım hem babalarım benim
Buyurun bir sürü baba buldum size
Elbet biri eşssizdir, özeldir amma
Bakın Allah kimseyi babasız bırakmıyor
Yani sırrı yok kimsenin..!
Bunların hepsinden yoksun biri olabilir
Benim kimim kimsem yok,
Her şeyin zâti sırrımdır diyebilir
Ah arkadaşım,
Seni yoktan var eden ilahın da mı yok?
Bazan hiçbirinin olmadığını düşlüyorum
Hissi ne kadar kötü ne kadar mâkus
Ey Semi, El-Hamid
Sana bu zenginlikten dolayı hamd ediyorum
Ve senden varlıklarının devamını diliyorum
Kalbimin bir sürü bölümü var
Ama en münevver köşesi annem ile babam
Ey Semi beni işiten sensin
Neşeli günlerimi eksik etme
Kulağımdan hiç eksik olmayan sesler var
Peleseng olmuşlar, tutuklular kulağımda
Sanırım bu ses dedemin ve babamın okuduğu
İlk ezanın sesi
Büyük sevincim ise bunun kulağımdan eksilmemesi
Adımı veren babam, babaların en güzîdesi
Rabbim sen babasını bir zerre de olsa üzen evlatları
Affeyleyiver...
Sen bana mest eden tahir sayfalarını okuttun
Ama okuyan delikanlı da nadir
Denizden çıksın bir bir saklı inciler
Ne olacak? Sana zor gelmez ki...
Rabbim sen evladını istemese de kıran
Ve bunu hep yok sayan babaları da affeyle
Onlara da azıcık olsa anne merhameti ihsan eyle
Zâti azıcık yeter
Senden sonra en çok merhamet annelerde var
Rabbim ben bir aşk halindeyim
Sen aşkımın meyvesini ver ya rabbî
Rabbim uzun zamandır ölüyüm
Sur üflensin, yeniden doğmak istiyorum
Kaldır beni...
Her daim güldürme
Kimi zaman ağlat beni
Çünkü ağlamak yarattıklarını en halishanesi
Doğarken güldürüyorsun, yine güldür beni
Doğarken ağlatıyorsun, yine ağlat beni
Ey kudret-i ala sahibi
O didarın rüz'i-gar'ına kaptır beni
Rüz'i-gar'ın sebebi ile tanıştır beni
Ve anamın, babamın neşesine eriştir beni
Geliyor kulaklarıma uşşak bir ney namesi
Eğer düşünüyorsam sevdiklerimi
Sen güzelliklerine sevinçten ağlat
İmtihanlarında sevinçten güldür beni
Ey Mükremin pederin işit sesimi
Deliliğinden gece ferdalarına saldın beni
Hep ben özür dilemeyeceğim
Zaten çok şeyler diliyorum
Ona yer kalmıyor
Bu sefer sen dile sevindir beni
Unutma! Arasan da benden efdali çıkmaz karşına
Hatırlama bazı şeyleri
Bazan hatırlamak en hazan olanıdır
Ey nidamın sahibi El-Vedud
Her şeyin sahibi El-Kayyum
Sen benimsin, ben seninim
Sen kebîrsin, ben acizim
Sen muktedîrsin, ben bir noktayım parende
Muhtacım, dua ediyorum
Ve, bağışlanmamı diliyorum...