Baba! Şiiri - Kadir Yasan

Asılı kaldı duvarda kemanın baba
Cilası solmuş
Pardılar da örümcek
İçi boşaltılmış oda.

Gittiğin günden beri yanmıyor
İçinde kozalak dolu soba
Üşüyor baba eldivenlerin
Duvardaki mavzerin
Bir iki tahta oyması
Çamur çekme makarası
El testeresi
Tahtadan kağıt çıkaran köşklerin

Orman sensiz büyüyor
Dün akşam kesmişler senin yaşındaki çınarı
Ceviz ağacındaki sincabı da vurmuşlar
Derisini asmışlar.. asma ağacının budağına.

Muhtar ali dayı gelmiş
Babanı düşürdük kütükten dedi
Analığım mal telaşında
Dörde biri benim; oğlum diyor
Bana şiir yazmak düştü baba / bana şiir yazmak düştü baba!
Sen gittin, gideli