Ben haykırıyordum gitme diye,
Sen beni duymuyordun baba,
Dizlerim kanadı yerlere vura vura
Sen bana yapma evlat demiyordun baba.
Hayatın en ağır yükü gidişin oldu,
Bana bekle geleceğim demedin ki baba,
Oysa bütün planlarımız birlikteydi,
Ama sen çekip gittin be baba.
Şimdi bana ne söyleseler boş,
İçim sensiz, çaresiz bir sarhoş.
Sokaklar boş, kahveler boş, evimiz boş...
İçim sensiz çaresiz bir sarhoş.
Hasan Hüseyin Dere
Kayıt Tarihi : 4.3.2021 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ansızın çekip giden, ardında yaşamaya dair hiç bir umudu kalmamış körpe delikanlının babasına stemidir. 04.03.2021
![Hasan Hüseyin Dere](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/04/baba-607.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!