Anne ve babaya iyi davranmak ve itaat etmek Kur’an tarafından emredilir: “Allah’a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şüphesiz Allah, kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez.” (Nisa 4/36). (1) Onlara asi olmak ve hatta öf bile demek ise yasaklanır. (2)
Babaya mutluluk evde, ocakta
Bazen beşikte bazen kucakta
Çalışır, didinir karda, sıcakta
Sevgisi, öfkesi kaşa yansımaz
Evladı dünyaya geldiği anda
Nefesi tutulur dışa yansımaz
Evlatlar ayrılıp gittiği anda
Gözleri tutulur, yaşa (3) yansımaz
Evlat verir ona çok büyük bir haz
Babaya yakışmaz ihmal, inat, naz
Çünkü o yorulmaz ne kış ne de yaz
Sözleri tutulur, düşe yansımaz
Babaya dört mevsim ilkbahar, hayret!
Öldüğünde sona eriyor gayret
O efsanedir yaşayan seyret
Yazları tutulur kışa yansımaz
Babaya mesai erkenden başlar
Ne olur olsun kolaydır işler
Çünkü evlada saadet düşler
Dizleri tutulur, yaşa (4) yansımaz
Mangala benziyor baba yüreği
Babadır her evin ana direği
Onlara itaat âyet gereği
Mezara girer de taşa yansımaz
(1) Benzer âyetler için bkz. Bakara 2/83; En’am 6/151; Ahkâf 46/15.
(2) “Rabbin, kendisinden başkasına asla ibadet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri, ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “öf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle.” İsra 17/23.
(3) Ağlamakla gözden gelen yaş.
(4) Ömür yaşı.
17.09.2020 BURSA
Kayıt Tarihi : 6.12.2020 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!