Baba Şiiri - İsmet Anik

Babalar babası Adem'den beri
Adam olmayı ben senden öğrendim
İçerim göçse de dışımdan diri
Dimdik kalmayı ben senden öğrendim

İçini dışından bildirmezdin hiç
Derde meşakkate aldırmazdın hiç
Zorluğa kaşını kaldırmazdın hiç
Sessiz gülmeyi ben senden öğrendim

Güneş sen gölge sen ekmek su aş sen
Mağlup sen galip sen barış savaş sen
Tekrar dirilirdin yavaş yavaş sen
Hergün ölmeyi ben senden öğrendim

Çıkmazdan çıkacak iz vardı sende
Kulağa takacak söz vardı sende
Yarine bakacak göz vardı sende
İbret almayı ben senden öğrendim

Kanadım kırıldı uçtuğun vakit
Arkamdan dağ göçtü göçtüğün vakit
Sunulan şerbeti içtiğin vakit
Haddi bilmeyi ben senden öğrendim