Baba Şiiri - Halil Türkoğlu

Neden baba, neden böyleyiz biz?
Hep silah ağzında yaşamım,
Kurşuna diziliyor çoğu kez düşüncelerimiz...
Ki uzaklaşan adım sesleriyle yanlızım.

Niye baba, neredeyiz biz?
Dumanlarınla savruluyorsun sanırım.
Yanmamış ciğerin yanıyor, izmaritsiz
Kapanmış bulutlar, göğünde sanki yok yıldızın.

Doldurulsak bir kadehe bitebilecek miyiz?
Oldu ki hayatımıza kırıldık, tut ki damlayalım.
Yine eskisi tutunabilecek miyiz?
İlacıma intiharda katmadım, gün olur seyrelir, yıldızın.

Olur baba oda olur, her an solabiliriz;
Can ki toprak, toprağa da can lazım.
Yere düşüşlerle ancak toprağa çıkabiliriz,
Yağmura şiddetliyim, Bir yudum için çatlamışım.