Baba! Şiiri - Kemal Sönmez 2

Gel zaman git zaman,
Nereye baksam bağrımda açılır bir yara.
Yalnızlık,çaresizlik,gölgesizlik
Bu derdin adısın sen be Baba!

Sen nasıl bir çaresizliksinki, kelimeler düğümlenir boğazımda,
Tam 10 asır geçmiş gidişinin ardından.
Ne geçmişe bakarım mutlulukla
Ne de geleceği kucaklayabilirim umutla.

Hani peşinden koşup dur desem yapma. İşe yarayacağını bilsem
Yok ama yok senin de değil aklın başında.

Bu hayat sensiz nefes alırken boğazımda düğümlenen hevesi tattırdı bana be baba.
Oysa koşar gelirdin ne zaman düşsem dara.
Şimdi bekler olmuşsun girmeyi tahtadan bir tabuta..

Elalem evlenirsin diye planlar kurar oldu hakkımda,
Ben babalık nasıl yapılır görmedim yaşamımda.
Söyleyin şimdi ya..
Ben, nasıl yapılır bilmeden nasıl olucam Baba?!