“Babasız, erken olur” derler akşamlar.
Güneş geç doğarmış sabah, şafak sız.
Rüzgarda söner, o mumlu şamdanlar.
Anneler ve çocuklar sevgisiz, umarsız
Horozlar ötmez, köpekler havlamaz
Çobanların, kaval sesleri gelir uzaktan
Yanık mı yanık, köyde kimse anlamaz.
Hoş bir rüzgar esintisidir, mezarlıktan.
Bana masal anlatır, gece sessizliğinde
Yarım asır öncesini düşlerim, derinden
Ve seni hatırlarım baba, sensizliğim de.
Üşenmez, kalkar gelir misin yerinden.
Eskisi gibi, saatlerce de konuşuruz
Lafın belini kırarız, iki beşlik bozarız
Alelacele yatar, düşlerde buluşuruz.
Yapmadığımız, yapılacakları konuşuruz
Üzülme baba, her gün size dualar dayım.
Amel defteriniz, kapanmayacak inşallah.
Beni bıraktığın yerde, öylece buradayım.
Mekanınızı, cennet yapsın yüce Allah'ım..
2019
Kayıt Tarihi : 28.2.2019 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!