Baba Şiiri - Burak Özkaya

Yüce dağların sisi, dumanı;
Kalmadı sözün hal ve dermanı.
Gayrı ne çare yoktur izanı,
Sözü, kelamı hiç ettin be baba.

İnsandır bu gafil, şaşar-beşer;
Nefsine kanıp, çukura düşer.
Miskin miskin, meçhule gider,
Kötü işlerde harcandın be baba.

Ötüşsün kuşlar, rüzgarlar essin;
Kaderin sillesi, vursun gitsin.
Gayrı bu rüyaysa güya, bitsin;
Bize böylesi ağır, be baba.

Hey gidi babam, dalmış babam;
Derdini sigaraya sarmış babam.
Yanlış yola düşüp, yanmış babam,
Gözünü hakka, kör ettin be baba.

27.11.2018, BURAK ÖZKAYA