Baba Şiiri - Afacan Dilekçi

Yağmurlu bir gecenin sabahında
Sen uyurken henüz
Perden aralanıp, penceren açıldı mı hiç?
Önce güneşin cömert ışıkları,
Sonra serin toprak kokusu
Ve babanın şefkati kaplar odanı.
Ne güzeldir emekçi bir babanın evladı olmak…
Babaların yüreğine umutsuzluk yakışmaz.
Onlar ki, yüreği boyundan büyük!
Yaşamları, acıklı hikayelerle dolu.
Yine de umudu dürtmekten vazgeçmezler.
Ekmek kavgasına, güneşten erken başlar,
Çatlak ellerle kıraç toprağı,
Ekmek tezgahını bereketlendirir.
El(inin) emeğinden lezzetlisi yok.
Bir babanın elinden tutup
Gülüşünü yakaladığın an,
Yaşama güvenle bakabildiğin andır…
Baba yüreğinin adıdır ‘merhamet’.