Umuda Kanat Çırpmak Şiiri - Ahmet Kara 4

hüznünü at biraz
bak eylülde gidiyor
ağaçlar dökerken
yapraklarını
yeniden baharlara yürüyor...

yürekte acılar
közde çay gibi
yeniden
demlenirken
hasretin sancısı
belki de hiç dinmiyor...

dimdik ayakta durmanın da
bir bedeli
sancısı var.

söz verdim
bir kelebek kadar
kırılgan kanatlarımın
gücünü göstereceğim
sana.!

Belki
şefkat gördüğüm
sıcağında huzur bulduğum
derin derin uyuduğum
o kolların yok artık
ama olsun...

okyanuslara sığmaz
yüreğinle
minicik yüreğime
serçeleri göstererek
hz. süleyman'ı bu kuşların
pes ettirdiğini söylerdin...

şimdi büyüdü
minik serçen
tek kelebeğin
güçlü kanatları ile
bıraktığın yerde.

yıldızlara bakıyorum
avuçlarımda
güneşi tutuyorum...

öyle bir güç verdin ki bana
öyle bir ışık verdin ki bana
karanlıklar bile korkuyor...

bir gün buluşacağız;

minik serçen
o gamzeli kız
şimdi
baharlarını arıyor,
güzel bir
vahada...

yıldızlar altında
aydınlık bir dünyada
var olmak
tıpkı senin gibi "BABA"

umuda kanat çırpmak
istiyor...

Ahmet KARA - (Meram Bağları)