Hayatın bana yaşattığı ilk hüznüm babamdı,
Bagislanmayacak seyleri küçük yaşta yaşattı.
Merhamet akıtan kalbimde buzlar oluşunca,
Bir adam yetermis beni soğuk ve buz etmeye.
Yirmi sekizlik bir gence tercih edildim on dördümde
Annemin otuz altı yılıni ,takas etti kendine.
Dile kolay ,kalbe zor
Dedim ya dostum , ilk hüznüm baba dediğim el.
Herşeyi bir kenara bırakıp da
üstümü örtmeni beklerim bazen
Sonra saflığım susar , konuşur kırık kalbim
Üşümemden korkarken fırtınaya terk ettin.
Bir gün anne olunca , anneme özeneceğim,
Kanatlarını açtı hep ,savaştı benim için.
Bir gün oğlum olursa ona öğreteceğim,
Yapamadığın babalığı oğlumdan göreceksin.
22.07.2018 10:53
Kayıt Tarihi : 22.7.2018 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!