Baba Şiiri - Müslüm Büyükhan

BABA

Herkes seni huysuz bilirdi.
Yufka yüregini gören olmazdi
Küfürünü öne çıkarırlardı da
Merhahametini bilen olmazdı baba

Garezin kinin bizeydi bize
Ele iyilikten baska birseyin olmazdı
Münafik doluydu etrafında munafık
Ama bundan senin haberin olmazdı baba

Sana her yerden laf taşırlardı laf
Bir derdine de derman olmazlardı
Her seyine burunlarinı sokarlardı
Düştügünde kimseler yanında olmazdı baba

Gelen geçene kapını gönlünü açardın
Büyüklenmen böbürlenmen asla olmazdı
Çocukla çocuk yaşlıyla yaşlı olurdun
Prensiplerinden asla tavizin olmazdı baba

Bir missafirin gelse pervane olur şaşardın
İlgisiz kalmazdın. Yüzün asık olmzdı.
Annem hazirlardı hemen sofrayı
Soframizda kuş sütünden başka eksik olmazdı baba

Elinde varsa eger paylaşmayı bilirdin
Cimriliğin pintiliğin vallaha olmazdı
Tatlı dilin yılanı deliğinden çıkarirdı
Bizden başkasına kötü sözün olmazdı baba

Uygardın, moderndin, çağdaşdın
Yobazlığın bağnazlığın olmazdı
Bize arkadaş olurdun dost olurdun
Kibirin havan tafran olmazdı baba

Evden çıkarken harçlıgımizı verirdin
Vermeden bizi gönderdigin olmazdı
Kimseye yernik birkmazdin bizleri
Ellerden geri eksik koydugun olmazdı baba

Beyaz gömlek siyah şalvar giyerdin
Renkleri soluk, kirli hiç olmazdı
Ayağında kundura başında kasketin
Çiftlik agalarından farkın olmazdı baba

Yıllar geçti aradan daha dün gibi aklımdasın
Ben sana asla doymadım babam
Herşeyinle benim babamdın baba
Evladın olmakdan asla pişmanlık duymadım Baba