Bilir misin ne kadar da zordur Babasızlık
Büküktür hep boynun eziktir her zaman kalbin
Dört harf kelimeyi ömrümce hiç söylemedim
Oysa dört harf söylemesi de çok kolay Baba
Bilirsin ki, yoktur artık gelmeyecektir de
Gözlerini kaçırırsın için de burkulur
Sordukları zaman söyleyemezsin,Baban kim
Boğazımda düğümlenir kelimeler Baba
Doya doya da saramadın hiç tosununu
Mümkün değil Gelemezdin biliyorum ama
Benim Babam artık yoktur ölmüş diyemezsin
Özlemle hep bekledim gelemedin sen Baba
İsteseler verirdim benim olsa Dünya’yı
Bir resmin olsaydı da bakıp ta avunmayı
Dört harfli kelimeyi arzuyla söylemeyi
Kalbime asla söz geçiremiyorum Baba
Bazen Hayata küstüm iç dünyama kapandım
Dökemedim derdimi,ben hep içime attım,
Nefret ettim sözlüden,bu yüzden zayıf aldım,
Asla gelmesin istedim bayramları Baba
Beceremedim hiç,doğru dürüst gülmesini
İstemem kimsenin bana yetim demesini
Sahte duygularla beni sarıp sevmesini
Çok özledim Baba, Baba Babam demesini
Kayıt Tarihi : 7.2.2017 01:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Henüz altı aylık iken Babasını kaybetmiş bir çocuğun,hiç yüzünü göremediği,resmini dahi görmediği Babasına duyduğu özlemi anlatmaya çalıştım...
![Mustafa Akgül](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/07/baba-482.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!