Baba Şiiri - Günal Aydın

Hava soğuk
Üşüyor insanlar
Bana bakıyorlar
Belkide acıyorlar
Üzerimde İnceden bir hırka
Babam dan miras kalma
Birazda eskidi ama
Isıtıyor beni
Kalın montlardan fazla

Hava soğuk
Üşüyor insanlar
Onlara aldırmadan
Sağa sola bakmadan
Gidiyorum gözlerim buğulu
Ne bilsinler Baba
Hırkanın hala sen koktuğunu

Hava soğuk
Üşüyor insanlar
Bana bakıyorlar
Belkide acıyorlar
Bende acıyorum Baba
Daha dün gibi aklımda
Seni kefenleyip sardımya
İlk ben indim mezarına
Toprakları yatak yaptımya
Hani usulca yatırdımya
Çok acıdım be baba

Şimdi hatırlıyorumda
Üşümüştüm be Babam
Fakat ısıtıyor şimdi şu eski hırka
Daha hırkayı yazardım da
Gözümden süzülüyorsun be Baba