Bir huzur sararmış, tüm haneleri;
Akşam olup baba eve gelince.
Mutluluk kaplarmış, hep sîneleri;
Güler imiş evlat, baba gülünce.
Çocuk, gönlünü bir şeye takanda;
Onun için yeri göğü yıkanda,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta