Baba Şiiri - Süleyman Düzgünoğlu

Baba,
Aksıyordu ayağım,
Yırtık kara lastik içinde.
Çibanlar çıkmış dizlerimde,
Her biri erik büyüklüğünde.
Çalılara takılmış kanadım,
Kanıyor usul usul sahipsizce.
Çobalık ve çocukluk geçmişimde.
Habersizdin halimizden.
Baba..
Düşe kalka büyüdük,acımasızdı koşullar,
Büyüyünce anladık çocukçaydı özlemler,
Baba kokusu da neymiş, korkusuydu gerçekler,
Sitem etmiyorum sana şimdi,
Öyle kalmış sendeki geçmişler.
Sevmenin suç olduğu dünyadan gelmişler.
Baba..
Anladım ki yoktur kötüsü,
Ne ananın ne babanın.
Kocaman sandıkları,
Küçücük dünyanın,
Günün kutlu olsun babam….. Süleyman düzgünoğlu.