Baba Şiiri - Kemal Oğuz

Ben babamı hiç tanımamışım
Babam öldüğü zaman, daha yirmi ikisinde
Ben ise eksi üç aylıkmışım
Ben babamı hiç tanımamışım
Yani daha ana rahmindeyken
Son dakikada penaltı kaçırmışım…

Bütün doğan çocukların ağlaması sıradanmış
En manâlı, en yürekten ben ağlamışım
Çünkü bütün bebekler öylesine ağlarken
Ben daha doğar doğmaz
Babamın ölümüne ağlamışım

Eh artık, bir kere dünyaya gelmişim
Ağır aksak yaşamaya başlamışım
Babamın öldüğü yaşı bir çırpıda atlamışım
Sonra onun yaşını ikiye katlamışım
Hatta üçe, dörde katlamak için de epey yol almışım
Hayata ölümüne sarılmışım
Babamdan da hiç hayat dersi almamışım
Hiç sıkılmamış, utanmamışım
Yaşamışım babam yaşamışım

Çocukluğumda biraz yaramazmışım
Eeee... yaramazlığım belli, babam da yok ya!
Herkese açıktan fırsat tanımışım
Amcam, dayım, eş-dost, akraba ve komşularım…
Derken, herkesin tedrisatına uğramışım
Bir defa sevilmişsem, bir defa da yerilmişim
İki defa poh pohlanmışsam, bir defa da horlanmışım
Hatta ara sıra da pataklanmışım

Sebep ne olsa beğenirsiniz! ..
Canım sıkılmış da bir sigara yakmışım
Eh... Onuda mı yakmasaymışım
Eften püften sebeplerle; vara, yoğa
Neredeyse herkesin kum torbası olmuşum
Bu hayat oyununda, sürekli faule maruz kalmışım
Açıkçası, eline geçirenin elinde kalmışım…

Zavallı anacığımın o zaman sesini çıkaramadığı
Sonradan ise anlatırken bile ağladığı
Ne büyük badireler atlatmışım
Kolay değil bunları unutmak, ben de unutmamışım
Yıllarca, yıllarca kafaya takmışım
Bu yaşa gelmişim de halâ etkisinden kurtulamamışım…

Günler aylar hızla gelip geçmiş
Hayatın bütün trenlerini kaçırmışım
Sonra evlenip çoluk çocuğa karışmışım
İlk çocuğumun ilk “baba” dediği gün, ağlamışım
Tam üç gün kendime gelememişim
Neden derseniz eğer, nedeni belli değil mi?
Ömrüm boyunca bir defa bile “baba” diyememişim
Babanın ne demek olduğunu da
Ancak baba olunca anlamışım…

Ne de olsa yıllarca bu yarayla yanmışım
Sonra babama kanamamış olsam da, baba olmaya kanmışım
Fakat içimdeki sıkıntı geçmemiş bir türlü
Nasıl bir sıkıntı olduğunu da hiç anlayamamışım
Peki ama neden? Neden biliyor musunuz?
Çünkü ben, çünkü ben babamı hiç tanımamışım
çünkü ben babamı hiç tanımamışım…