Baba Şiiri - Keramettin Ünver

Kimsenin işine akıl ermiyor,
Dik duran insanlar eğildi baba.
Ete leş karıştı kötü kokuyor,
Böyle bir dünyada yaşanmaz baba.

Eteğin boyunu biraz kısalttık,
Yetmedi arkadan bir makas attık,
İffeti, namusu sokakta sattık,
Günümüzde zina suç değil baba.

Kara lastikleri giyen unuttu,
Yiğit görünenler ters yönde durdu,
Efendinin bile zedeli soyu,
İnsanlığın geni bozuldu baba.

Çiftçinin uğraşı sonuç getirmez,
İşçinin emeği karşılık görmez,
Memurun maaşı ayı bitirmez,
Devlete güvenim sarsıldı baba.

Sen vefat edeli biz çağ atladık,
Ne hayır işledik ne sevap yaptık,
İleri giderken geriye kaldık,
Kurtlar sofrasında kaybolduk baba.

Öğreten öğretmen cebiri bilmez,
Öğrenen öğrenci sınıfa girmez,
Velinin elinden bir çare gelmez,
Eğitim-öğretim tükendi baba.

Keramettin oğlun tutar vasiyet,
Dediğini yapar etmez eziyet,
Çok özledim seni budur vaziyet,
Beni de yanına alıver baba.