Baba Şiiri - Muhammed Karabağ

Baba gerçekten de insanın yaşamında çok ama çok ayrı bir yeri olan güç,kudret,sevgi, saygı timsali örneği olan yüce insan.Her zaman veren,kendini evlatlarına adayan,evimizin direği,korkularımızın koruyucusu,geleceğimiz,dünümüz bugünümüz kısacası her şeyimiz.Ama ne hikmetse herkes çok sonradan anlar babasını iş işten geçmiş olur son pişmanlık fayda etmez olur.Bu sebeplerden dolayıdır ki Babalarımızın kıymetini yaşarken bilelim,anlayalım onlara gerekli özeni ve dikkati gösterelim,yaşlandıklarında nasıl bizi büyüttüklerini hiç aklımızdan çıkarmayalım.Kısa bir öyküyle yazımı bitirmek istiyorum.Yaşlı baba oğluyla bahçede otururken bahçeye bir serçe konar ve baba oğluna sorar bu nedir? Yavrum Çocuk serçe der babasına ama babası anlamaz ve tekrar tekrar sorar bu nedir? Yavrum çocuk sinirlenir ve babasını azarlar serçe dedikya baba; Babanın gözleri dolmuştur ve oğluna dönerek sen küçüktün ve yine bu bahçemizde oturuyorduk.Bir serçe bahçemize konmuştu ve sen bana bu nedir? Baba diye defalarca sormuştun o anı hatırladım yavrum der ve sen sordukça ben defalarca ve her seferinde seni öperek koklayarak serçe bu yavrum dedim der ve oğlunun gözüne ağlamaklı olarak baka kalır.Oğlu çok pişman olmuştur ama iş işten çoktan geçmiştir.İş İşten geçmeden gereğini yapalım Babalarımıza Bizlere verdiklerinin hiç olmazsa onda birini vermekten esirgemeyelim kendimizi.