Baba… Babacığım…
Daha bebek yaşta evi terk ettiğinde,
Geleceğimi duygularımı bohçaladın kaldırdın sandığa.
Umutlarımı yükledin bir martının kanadına gönderdin denizlere.
Ben sana gelmeye çalıştıkça
Sen hep ardına bakmadan gittin ulaşılmaz yerlere.
Çok şey istemezdim oysa senden.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Baba sevgisi duyarlılığının hüzünlü anlatımını kutlarım. Yüreğiniz sağ, kaleminiz var olsun. Saygılarımla...
Kaleminize sağlık
Mesut Özbek
hüzünler şiirinize yakışmış, yüreğinizden uzak olsunlar Üstat.
paylaştığınız için teşekkürler.
babalara ne yazsak azdır,,,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta