Baba-"siz hiç ay aşığında ağladınız mı" ...

Seninle yedi iklim sevdalar kuşanırım
Seninle uykularım seninle uyanırım

Rüyalarda Micingirt'in dağlarına kar yağar
Yaylalara göç başlar bahar yeniden doğar

Şiirlere sığmaz ki o günler rüyâ baba
Depreşti kederlerim düştüm hayhuya baba

Seni arar Şeremet Çermesu sana ağlar
Nerede yorgun mâzi akar beynime çağlar

Sensin benim kandilim sen ışığım lambamsın
Micingirt’in hafızı yorgun çınar babamsın

Değirmen heybe tarla öksüz sensiz kimsesiz
Ne artık Hacı Hedis Osman Semih ne de biz

Çaresizlik bendeki hasret sesi yaz ha yaz
Sen varsın eski toprak sakalların bembeyaz

Ya uğurlayan dostlar makber İnkaya baba
Bulutlandı gözlerim döndüm sılâya baba

Seherde aşk duyulur öptüm şükrettim baba
Aşk serptin fecirlere sen hep zikrettin baba

Kırat sesi geliyor Hira doluyum yine
Metanetin dokunur vâktimin en yerine

Ayrılık bana mahşer kaygılarım depreşir
Endişeler sürükler umud senle yeşerir

Sen bükülmez sadakat sıddıkiyetler serdin
Telkin ederdin hakkı hakikatti hep derdin

Göğe yükselen duam gönlümde hep şadımsın
Gülüşüme bereket gözyaşım feryadımsın

Kalbi duâ pınarım sen efsunlu siperim
Benim can babacığım ellerinden öperim

Babam H.Coşkun Ekinci’nin ellerinden öper tüm babalara hürmetlerimi sunar, ölenlere rahmet dilerim.