hani içinden ağlamak gelir de utanırsınya insanlardan,kendinden,
şimdi içimden ağlamak geliyor.Susmadan hiçkıra,hıçkıra ağlamak.
Hani sen diyordun ya gözümde yaş kalmadı diye şimdi anlıyorum seni.
Şimdi gidesim var.Buralardan,nefesin hiç tükenmediği ağladığında ne
oldu diye kimsenin sormadığı bi yere,Şimdi gözlerim seni özledi
seninle konuşmayı sana bakarken ağlamayı.
Hani kimse üzemezdi beni
Hani kimse kıramazdı
Hani kimsenin beni ağlatmasına izin vermezdin
Hani senin o sözlerin HANİ
BAK ağlıyorum,şimdi ağlıyorum durmadan seni görmeden.
Biliyorum tek üzülen ben değilim,tek ağlayan ben değilim,
simdi kırılsa da kalbim biliyorum yarın aradığında geçecek hepsi
artık evde de değilim kalamıyorum artık olmuyo sen olmayınca olmuyo.
Bak şimdi yokum senin için ne arıyorsun ne soruyorsun.Ama ben bundan sonra ne olacağını biliyorum,
kımseye boyun eyniyeceğim herkez gülerken ben ağlamıyacağım.
Ewet şimdi ağlıyorum ama biliyorum hepsini düzelteceğim,kimsenin beni üzmesine izin VERMİYECEĞİM
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta