Baba Şiiri - Şirkan Hatay

Sensiz ev de yetim, eş te yetimmiş, çocuk ta!
Yaratıcının yeryüzünde gölgesiymişsin baba!
Sensiz ekmek te küsmüş, sınıftaki arkadaş ta!
Yüce Tanrı'nın şefkatten kapısıymışsın baba!

Yokluğunda evde düzen dirlik ne mümkünmüş!
Hayatın en tatlı heybetiymişsin sen baba!
Solukarın olmayınca, bayramlar meğer hüzünmüş!
Üstümüze tütreyen koruyucu melekmişsin baba!

Çocukken, senin gücün herşeye yeter sanırdırk!
Hayallerimizin en büyük kahramanıydın baba!
Dışardan gelince boynuna nasıl da sarılırdık!
Yaşamımızın saadet zinciriymişsin sen baba!

Derlerdiki; yetim hissedersin kendini, büyük te olsan!
İnsanlar arasında en sadık dost senmişsin baba!
Gözlerimiz umutla kime bakacak sen yoksan!
Huzurdan akan masalsı bir nehirmişsin sen baba!