Ne duygular beslemiştim ben sana
Hiç birini diyemedim ben baba
Sanırdımki kara toprak alamaz
Senin için ölemedim ben baba
Benim için ölümsüzdün ölemez
Dağ gibiydin hiç kimseye eğilmez
Senin gibi kimse güven veremez
Sensiz kaldim çaresizim ben baba
Senin ile kafa tuttum cihana
Bir kale gibiydin sirtim dayadin sana
Sen var iken meydan yoktu düşmana
Simdi çakal bile kurt olmuş baba
Baba derken akan sular duruyor
Baba derken insan güven buluyor
Baba derken gözde yaşlar kuruyor
Senin için ağlıyorum ben baba
Ben ömrümü senin için kurmuştum
Canım sana veremedim ben baba
Hiç ayrılmam yanlız koymam demiştim
Son nefeste gelemedim ben baba
12.12.2010
Kayıt Tarihi : 18.12.2010 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dedem Halit Kasımoğlu Anısına! ...
Şöhretsizdi namın ama büyüktü şanın
Sayılı nefesti göğüs kafesinde canın
Gözlerimden gitmez son nefesteki anın
Can verirken ölüm yakışmadı be dedem.
Her Kumaştan elbise olur, herkese uymaz
Her bedene giydirilir, kefen denen bez
Birine uymadığını gördüm ben ilk kez
Hiç yakışmadı ki bedenine be dedem.
Ellerin abdestliydi, secdeliydi anlın
Müsibet örtüsüydü, o nasihatlerin
Duruşun ağırdı, düşüncelerin derin
Değildi yerin müsalla taşı, be dedem.
Meclis adamıydın, adam gibi adamdın
Senle dururdu kavgalar, kalmazdı dargın
Coşkun sular gibi gönüllere akardın
Seninle bir devir battı bende, be dedem.
Kaybedince anlarmış insan, bir değeri
Meğer, yaşarken bilmeli koyacak yeri
Döndürmek istersen devranı, dönmez ki geri
Ölünce taç takılsa ne yazar be dedem.
RAHMETLE ANIYORUM.
(10 mart 2008)
Şükrü Aktaş
TÜM YORUMLAR (1)