Baba! -3 Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Yağmur yüreklim benim! ”

Her yağmur yağışta, içim burkulur
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!
Hasretin içimi, bil ki kavurur
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Ne güzel günlerdi, mazide kaldı
Kaderin dönülmez, meçhule saldı
Yerini hasretin, acısı aldı
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Gözlerde o yaşlar, dolana kadar
Ömrümüz sararıp, solana kadar
Gönlümüz huzuru, bulana kadar
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Gökyüzüyse eşlik, derken bize
Korkardık geliriz, diyerek göze
Beraber ne güzel, başlardık söze
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Şimdi kalp kor olur, yağmur yağarken
Ciğerim kahrolur, böyle yanarken
Dilimse ismini, her an anarken
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Dertlerden dertlere, karılıyorken
Ortadan ikiye, yarılıyorken
Yağmurlar altında sarılıyorken
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Şimdi çok yalnızım, gönül neylesin
Kime güvenip de, ona meğlesin
Dilerim ALLAH tan, rahmet eğlesin
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

Gör bak ortalarda, sensiz meleğin
Bilmem hisseder mi, nazlı yüreğin
Seni çok özlüyor, bil ki Dileğin
Seninle oturup, ağlardık baba!
Kalpleri hüzüne, bağlardık baba!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA