Baksamda göremem o gül yüzünü
Dinlesem duyamam tatlı sözünü
Uzatsam değer mi ellerim baba
Öpmeye ellerin ile yüzünü
Sıcacık sözlerin kulaklarımda
Çınlıyor durmadan hep çığlıklarla
Kalbimin en derin sahillerinde
İnliyor daima uğultularla
Emir ver, gürleyip coşarcasına
Cismimi ateşle yakarcasına
Çevir gözlerini, müşfik ve nemli
Goga'dan Ömer'e bakarcasına
Baba söylemeye ben hasret kaldım
Kendimi hülyaya dertlere saldım
Bitmez bu askerlik elbette böyle
Şüphesizki ben bu ocakta kaldım
Anneme söylersin, gönlü hoş olsun
Ne ağlasın nede saçını yolsun
Ömer'im var diye hiç üzülmesin
Sadece bir zaman beni unutsun
Namazda duadan hiç unutmasın
Benim hasretime boşa yanmasın
Ali ile avunsun şu otuz ayı
Beni düşünüpte hiç ağlamasın
Baba her şey sana emanet oldu
Ayrılırken gözün yaş ile doldu
Meydanda, otobüs kalktı, peşinden
Bakarken gözlerin kan ile doldu
Ömer büyük oğlun asi, günahkar
Affına sığınır, ey ulu insan
Kapından çevirme onu boş geri
Neşeye gark eyle, eyleyip ihsan
8 Mayıs 1962 Derince
Ömer Ziya SoyyiğitKayıt Tarihi : 24.3.2006 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim hasretime boşa yanmasın
Ali ile avunsun şu otuz ayı
Beni düşünüpte hiç ağlamasın
O güzel gönülden yazılmış şiirlerinde bir kelime olmak gurur verici.
Teşekkürler...
Ali Soyyiğit
TÜM YORUMLAR (1)