Evin en büyüğü geldim dünyaya.
Hayat sille vurdu zorlandım baba.
Kimse acımadı bir zerre bana.
Ezdiler yıktılar horlandım baba.
Genç yaşta gurbetin yolunu tuttum.
Çocukluk yaşamadım gençlik unuttum.
Ben kendimi kendim ile avuttum.
Derdimle çilemle torlandım baba...
İçimde hayatın zorlu belası.
Gözümde olmadı esmer elası.
Bir gün verilirse garip salası.
Dünya dertleriyle çorlandım baba.
Acımadı hayat vurdu yetime.
Bakmadı gözyaşım, benzim betime,
Sille vurdu tokat vurdu etime.
Al al idim şimdi morlandım baba.
Hayat sahnesinde bitik firağım.
Ben gurbete yakın sana ırağım.
Dalımdan da eksilmedi kırağım.
Siz dinleyin bende şorlandım baba.
İçimde kalmadı sevinçle neşe.
Darıldım vefasız dostlara eşe.
Felek beni attı harlı ateşe.
Kendim yaktım kendim korladım baba
30.04.2018
Hasan Turgut
Kayıt Tarihi : 26.5.2018 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!