Baba Şiiri - Nedim Uçar

Geceler uykusuz, gündüz hastayım,
Gözlerim görmüyor sanki pustayım,
Sen gittin gideli kara yastayım.
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.

Istırap içinde göğüs kafesim,
Kesilir takatim çıkmaz nefesim,
Adını andıkça titriyor sesim.
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.

Divane diyorlar yollara çıksam,
Derdimi taşımaz göllere aksam,
Hayalin canlanır nereye baksam.
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.

Ruhumda dolaşır gizli bir elem,
Acılar çoğalır eksilmez çilem,
Verdiğini alır bu devr-i âlem.
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları sinmiyor baba.

Rüzgârda ağaçlar eğer başını,
Bulutlar toprağa döker yaşını,
Nedimî yeniler mezar taşını.
Yokluğun içime sinmiyor baba,
Gözümün yaşları dinmiyor baba.