Hani bir an vardır,
İnsanı derinden bir düşünce alır.
Uzaktan gören ‘nedir bu düşünce’ diye merak eder ya,
İşte o an içinden bir ses BABAMI özledim der.
Onun kirli sakalını, kaşırken çıkardığı sesi.
Onun o acısıyla gülüşündeki sevinci,
Senin sevincine bir çocuk şenliği katışını.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta