Umutlarım doluydu senin yüregin
Yıkılmadı hiç bir zaman bilegin
Zengin olmaktı hep dilegin
Olmadı istemeler baba
İkimiz aynı umutları taşıyorduk
Sen sagken bizde yaşıyorduk
Kimseden kardes olmaz
Bunu sende biliridin baba
Affetmem ikisini ne bugun ne de yarın
Bana yalnız kaldı benim anam senin karın
sen babasın ben hiç olamam baba
mezarında rahat uyu baba
Bir sıkıntı var heran içimde
Kardeşlerim ayrı ayrı biçimde
Yok etmek isteyenler içimizde
Şansını ben zorluyorum baba
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğçe Tepegül](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/29/baba-220.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!