Baba Şiiri - Recep Karagöl

Baba; ailenin geçimini sağlayan kişi
Sürekli çalışarak para kazanmak işi
Çocuklarını çok sever, üzerine titrer
Hep çalışır kalmasa da tek bir dişi

Baba hep çocuklarının istikbalini düşünür
Nasıl heyecanlanır kızına gelince dünür
Evinin ve evlatlarıının ihtiyacı hiç bitmez
Okulu, evlenmesi derken geçer bir ömür

Hasretle beklenen emeklilik bir kâbustur
Sanki o artık eve kapatılmış bir mahpustur
Emekli ikramiyesi açıkları kapatmaya yetmez
Emekli maaşı sanki ev kirasına mahsustur

İş arasa da emekliye göre iş yoktur
Kahvehanelerde oturanlar çoktur
Çoğu sigara dumanı yüzünden gitmez
Gerçi refah içinde olanlar çoktur

Hobileri varsa emekli onunla oyalanır
Bir şeyler meydana getirirse heyacanlanır
Torun sevmek en büyük mutluluktur
Onlarla oynarken dinçleşir, canlanır

Mutlu bir aile babası etrafı sevgi ile çevrili
Seviyor, seviliyor sanki bal akıtıyor dili
Mutlu baba görevlerini başarmış kişidir
Eşi ile başbaşa dolaşır her ay bir ili

Hayattaki hedeflerini gerçekleştirmiş
Etrafında iyi gerçek dostlar edinmiş
O kişiler ki mutluluğu hak etmiş
Yaşamını yararlı işlerle geçirmiş

Çocuklarından büyük saygı görür
İyi bir baba ve eş olarak hep övülür
Her babaya nasip olsun bu durum
Ki bu dünya saadeti olarak görülür