Baba Şiiri - Şevket Coşkun

Baba bana top al
Dedi
Aldı baba...
Baba bana kalem
Bana defter
Bana önlük
Bana silgi
Bana fülüt al
Dedi
Aldı baba...
Gün geçtikçe
Alınacaklar çoğaldı
Baba bunaldı
Ortaokuldaki
Havuz problemini hatırladı:
Şu kadar hacimli havuza
Saatte şu kadar
Su akarsa musluktan
Saatte şu kadarda
Su boşalırsa havuzdan
Ne kadar zamanda
Dolar tamamı?

Baba akan musluk gibi
Akıyor akıyor
Akıyor.
Dolacağı yok havuzun
Boşalanı daha fazla...

Yıllar yılı aktı baba
Hep akmaktan bıktı baba
Baktı geçen ömrüne
Kalan ömründe
Kalan gidenin dörtte biri
Giden kalanın dörtte üçü
Onbir yaşında ayrılmıştı
Baba babasından
Anasından
Tarlasından.

Yeter dedi baba
Ben benim ben
Bende yaşamalıyım bende
Tükenmeden ömür
Özgürce dolaşmalı
Kanım bedende.

Birileri kızdı babanın isyanına
Düşündüler
Kim bastı
Babanın damarına
Neden aradılar
Suçlu aradılar
Süren saltanatlarının sarsılmasına
Ama
Babanın da etten yapılı
Kemikten oluşmuş
Bir beyin taşıyan
Bir birey olduğunu
Bir insan olduğunu
Kavramadılar
İnanmadılar...

Baba
Artık sığmıyor
Kalıba
Kaba
Akıllandı galiba...
Şevket Coşkun
29/06/2002