Küçücük bir kızken daha
Belki üç belki de dört yaşlarında
Dizlerin de oturup da
Gülerek oynardım ya
Sonra başımı omzuna
dayar dalardım rüyalara
Süpürgeli cadılardan
o kötü rüyalardan
Uzak tutardın beni
Kalbim kırıldığında
Üzülüp ağladığımda
Koşar gelirdin yanıma
Sarılırdın sıkıca
Ne yazık ki büyüdüm ben baba
İçine aldı beni o kötü rüya
Uzak tuttuğun cadılar
Artık üstüme geliyorlar
güçlü değilim senin gibi
Koruyamadım kendimi
Kırıldım ağlıyorum sessizce
Çocukluğum daki gibi
Sığınsam yine kollarına
Ne olur sıkıca sarıl
Sakın sakın sakın
Bırakma baba
ZAHİDE GULİYEVA
Zahide GuliyevaKayıt Tarihi : 17.9.2008 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yıl 1993
Yüreğine sağlık.
Tebrikler.
Bu karma karışık dünyada kötülüklere bulaşmadan ayakta kalmak o kadar zor bir iş ki; baba kucağı ve koruması olmadan belkide imkansız.
Duyarlı yüreğinizi tebrik etmemek mümkün değil.
Paylaşım için teşekkürler.
Mehmet Gözükara
ayın olmadığı bir gece
bütün parçalarının kırılıp
gökyüzüne dağıldığını zannedip ağlamış...
senden öğrendiklerimle
izindeyim baba...
TÜM YORUMLAR (17)