Baba Şiiri - Ahmet Kurt Tıkıroğlu

Minik bir çocuğun çocuk beynine,
Böyle bir sevgiyi nasıl soktun ya?
Yükümüzü yüklenerek eğnine,
El avuca düşürmeden baktın ya.

O Mendik köyünde bir idin, tektin,
Yokluklar içinde çok çile çektin,
Dürüstlükte, erdemlikte örnektin,
Sağa sola kıvrılmayan oktun ya.

İhlas ile sevmek sende bir huydu,
İyi yönlerinin kaynağı buydu,
Av idi merakın, meşgalen oydu,
Onun için dağ, taş, tepe çıktın ya.

Bilmeyeyim diye eksikliğini,
Gördüm abimlerin iyiliğini,
Her şeyim olsa da sensizliğimi,
Yaşatarak yüreğimi yaktın ya.

El öpecek bayramlardır düğündür,
Ben hala özlerim dündür, bu gündür,
Seni en çok aradığım o gündür,
Evlenirken düğünümde yoktun ya.

Ben baba bilirim ister hakan ol,
Şu dünyanın gam yükünü çeken ol,
Uzun lafın özü cennet mekan ol,
Tıkıroğlu diye ad bıraktın ya.