Baba Şiiri - Ayhan Selçuk

Bişeyler yap baba, ama büyümeyeyim
Ne olursun tut kolumdan at beni zindanlara
Kır kolumu kanadımı kes boynumu kurban olayım
Verme yılların eline bunca çileyi çekmeyeyim

İnsan olmak istemiyorum, değiş bir kuş ile beni
Yada bir kuzu olayım yaylaları mesken tutan
Bir kartal olayım yada yüce dağlar evi olan
Can taşımak istemiyorum, pul yerine sat beni

Sahi niye doğurdu beni anam
Söyle baba, susma öyle umutlarım gibi
Kara kışlar niye mesken tuttu evimi, bahçemi
Bende tövbesi kabul olanlardan değil miyim

Verme ne olur yılların eline beni
Boynuma bir sandık elime bir fırça
Boyayayım bütün karanlık ruhları baştan başa
Ve son bulsun hayatım ıssız bir çöl ortasında

Ona gidemiyorum baba düşün
Ne kanadım var nede bir geçer akçem
Ara desen yürüyecek ayağım yok benim
Alem görse adam sanır bu sefil cesedimi

Gel diyemiyor dilim
Kement oluyor bütün geçmişim
Bir köprüsü yok ki sevdalı gecemin
Gideyim, çıkmayayım evinden sevdiğimin

Olacak, olmalı, bu son dem değil baba
Madem büyüttün beni, çıkar yol olmalı da
Bütün kainatı gören o rahman var ya
Bize de yardım edecek, biliyorum baba